لینورون SC 45% - WP 50%

لینورون، علف کش انتخابی، سیستمیک، با خاصیت ابقایی و مقداری خاصیت تماسی از گروه اوره‌ها می‌باشد که مانع عمل فتوسنتز گیاه شده و دارای کاربرد دوگانه به صورت پيش و پس رويشی جهت كنترل علف‌های هرز باريک برگ و پهن‌برگ يكساله و گياهچه برخی گونه‌های چند ساله در هويج، پياز، سيب زميني، نخود، سويا، ذرت، نيشكر می‌باشد.

لینورون بازدارنده انتقال الكترون در فتوسيستم ۲ فتوسنتز است و از طريق ريشه و اندام‌های هوايی جذب می گردد و قابل انتقال در آوندهای چوبی هست. علائم تأثير در گياه به صورت كلروز سريع و نكروزه شدن از حاشيه برگ‌ها و در نهايت خشک شدن برگ‌ها، علائم ابتدا در برگ‌های مسن مشاهده می‌شود. افتادگی ساقه‌ها از دیگر علائم مربوطه است.

این علفکش به  صورت پیش رویشی و پس رویشی برای کنترل علف‌های هرز نازک برگ و پهن برگ یکساله و هم چنین علف‌های هرز تازه جوانه زده در زراعت‌های سیر و پیاز و نخود مصرف می‌شود، هنگامی که به صورت پیش رویش مورد استفاده قرار می‌گیرد، معمولا به صورت مخلوط با سایر علف کش‌ها به کار نمی‌رود.

مدیریت کاربرد علفکش لینورون

این علفکش قابلیت استفاده در خاک و بر روی شاخ و برگ را دارد و علف کشی است که اساسا بوسیله ریشه علف‌های هرز جذب می‌گردد ولی جذب برگی آن نیز قابل توجه است که با انتقال از طریق آوندهای چوبی به سراسر گیاه انتقال می‌یابد.

مقاومت باریک برگ‌ها بيشتر از پهن برگ‌هاست.  مصرف پس رویشی این علف کش می تواند همراه با بروز خسارت در گیاه زراعی باشد.

این سم در خاک نسبتا پایدار است، از این رو میزان حساسیت محصول بعدی به لینورون باید مدنظر قرار گیرد. 

بعد از سمپاشی با لینورون حتما مزرعه را آبیاری کنید. بهترین حجم آب سمپاشی برای کنترل بهینه و حداکثری علف‌های هرز ۴۰۰ لیتر آب در هکتار است.

مزرعه سم‌پاشی شده نبايد مورد چرا قرار گرفته و يا علوفه تازه آن (حداقل تا ۶۰ روز بعد از برداشت) به مصرف دام برسد.

برای ماهی و موجودات آبزی خطرناک است از آلوده شدن آب‌های سطحی و نهرها بايد خودداری كرد.